Bu çalışmanın konusu: Dayanışma.
Türkiye’de 12 Eylül 1980 Askerî Darbesi’nden sonraki ilk on yıllık dönemi kapsayan ve birkaç istisna dışında, TKP ve çevresinin örgütlediği dayanışma.
Politik tutuklularla, aydınlarla, kadınlarla, bu dönemde insanlık dışı baskılar gören Kürt halkıyla, yurtseverleriyle, DİSK ve Barış Derneği gibi toplu davaların sanıklarıyla, yani en genel haliyle Türkiye demokrasi güçleriyle dayanışma.
Esas olarak da anılan tarihten önce yurtdışında yaşayan göçmen işçilerin, onların örgütlerinin, farklı mesleklerden ilerici demokrat aydınların, sanatçıların ve tabii değişik uluslardan siyasetçi, sendikacı, insan hakları savunucusu, barış yanlısı, antifaşist kişi ve kurumların dayanışması.
Böyle de olsa, cuntadan sonra gerek can güvenliği, gerekse ülkede legal çalışma olanaklarının kalmaması nedeniyle dışarı çıkarak dayanışma hareketi örgütlemeyi amaçlayan parti, sendika, dernek yönetici ve üyelerinin, yani siyasi ilticacıların faaliyetleri de bu kapsamda değerlendirildi. Çünkü onlar Avrupa’nın her ülkesinde fikir ve pratik olarak bu dayanışma ateşinin içinde oldular. Bazen başında.
Kitap tanıtımda görebileceğiniz üzere üç bölümden oluşuyor.
- Bölüm; yukarıda açılımını sunduğum Türkiye Demokrasi Güçleri’yle dayanışmayı içeriyor. Cuntayı protesto yürüyüş ve mitingleri, açlık grevleri, toplantılar, politik-kültürel geceler, imza kampanyaları, tutuklulara kart göndermeler, maddi yardımlar, Türkiye’ye giden gönderilen heyetler, uğurlamalar, karşılamalar yer alıyor.
- Bölüm; Türkiye Birleşik Komünist Partisi-TBKP yöneticileri Haydar Kutlu ve Nihat Sargın’ın ülkeye dönüşleri, tutuklanmaları ve onların etrafında örülen dayanışmayı içeriyor. Etkinlikler anlamında 1. Bölüm’le benzerlikler taşısa da, iki komünist liderle yapılan bu dayanışmanın dünya tarihinde bir benzeri yok. Bu özgünlüğü bakımından ayrı bir bölüm olarak ele almayı daha uygun buldum.
- Bölüm’de Avrupa’nın değişik ülkelerinden “Tanıklar” yer alacak; anlatımlarıyla, yazılarıyla. Açıklayıcı bilgileri bölümün başında bulacaksınız.