1923-24 Türk-Yunan Nüfus Mübadelesi’nde Osmanlı İmparatorluğu’nun Selanik merkez, Kavala, Drama ve İskeçe gibi yerleşim birimlerinde; kitlesel bir biçimde tütün üretim ve işleme birimlerinde istihdam edilerek yoğun bir sendikal-siyasal mücadele deneyimi kazanan tütüncülerin siyasal kültürü de bu süreçte Yunanistan’dan genç Türkiye Cumhuriyeti’ne taşınmıştır.
Tütüncüler; söz konusu siyasal kültürün üreticileri ve aynı zamanda bu kültür tarafından şekillendirilmiş bireylerden oluşan bir çevrenin adıdır. İstanbul, İzmir ve Samsun’daki tütün üretim ve işleme birimlerinde aktif olarak çalıştıkları süre içerisinde bir yandan üretim birimlerinde söz konusu kültürü yeniden üretmiş, diğer taraftan dönemin sol hareketleri ile ilişkilenmiş en kalabalık işçi çevresi olarak politik çalışmalar gerçekleştirmişlerdir.
Tütüncülerin tarihi; özgün sosyo-tarihsel koşulların ürettiği bir kültürün, kültürün taşıyıcılarının mekânsal yer değiştirme ile karşı karşıya kaldıkları toplumsal çevrede yerel koşullara adapte olmalarıyla yeniden üretilmesinin tarihidir.